ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျမိဳ႕ငယ္ေလး

 ေမွ်ာ္လင့္စရာ မရွိေတာ့ပါ ။ သို႕ေသာ္ ....ေမွ်ာ္လင့္ေနခ်င္ပါေသးသည္ ။ လူတိုင္း လူတိုင္းရဲ႕ ဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကုိ ပိုက္ျပီး အသက္ဆက္ေနရသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ပုိက္ေနရသည္ ။ ထို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးေသြး မရပ္သေရြ႕
ေမွ်ာ္လင့္ေနမိမွာ အမွန္ပင္ ။


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ဇာတ္ိျမိဳ႕ကို မေရာက္တာ နွစ္ေပါင္း နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ပါျပီ ။ ယခု ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ
ငယ္ဘ၀ေတြကို ျပန္တမ္းတမိသည္ ။ ျမိဳ႕ဟုသာ နာမည္ တပ္ရေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ေနေသာ
ျမိဳ႕ေလးမွာ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕၏ အဂၤါရပ္မ်ား ျပည့္စံုျခင္း မရွိပါ ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ ဆိုတာကေတာ့
အေသ အခ်ာ ။ ျမိဳ႕ေလးထဲမွာ ျပည့္စံုခမ္းနားမႈ မရွိေပမယ့္ ျမိဳ႕ျပင္မွာ ေတာင္ယာခင္းေတြ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚၾကီးေတြက ျမင္ရသူရဲ႕ စိတ္အာရံုကုိ လန္းရႊင္ တက္ၾကြေစသည္ ။ေလယူရာ တိမ္းေနသည့္ စပါးခင္းၾကီးေတြကလည္း ေရႊအိုေရာင္ သန္းလုသန္းခ်င္ ။ ေႏြရာသီ ေရာက္ရင္ေတာ့ ဒီစပါးခင္းၾကီးေတြ ေနရာမွာ တံလွ်ပ္ေတြ ရိပ္ရိပ္ထေနတတ္သည္ ။ အေကြ႕အေကာက္ မ်ားစြာနဲ႕ ေတာင္တက္လမ္းေတြက ျမင္ရသူအဖို႕ စိတ္ကိုျငိမ္းေအးေစသည္ ။ဟိုမွာ ဒီမွာလည္း သစ္သီးျခံၾကီးေတြက အလွျခင္းျပိဳင္ေနသလိုလို။ ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမြးဖြားျပီး ဒီျမိဳ႕ေလးမွာပင္ ကၽြန္ေတာ္ၾကီးျပင္းခဲ့ျခင္း
ျဖစ္သည္ ။ ခုေတာ့ နွစ္ေပါင္း နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေ၀းကြာခဲ့ေသာ ဇာတိျမိဳ႕ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေရာက္လာျပီ။
ေ၀းကြာတာၾကာေပမယ့္ ျမိဳ႕ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို စိမ္းကားမေနပါ ။ဆီးၾကိဳမယ့္သူ နည္းေပမယ့္ ေအးခ်မ္းမႈရွိေနဆဲဲ ရိပ္ျမံဳေလးတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္ ။နွင္းေငြ႕နွင္းပြင့္တို႕ ဖံုးလႊမ္းေနတတ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္
တစ္ခုလံုးက ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမိဳ႕ေလးကို သင္တိုင္းၾကီးတစ္ခု ကာထားသလိုလို ။ဒီျမိဳ႕ေလးရဲ႕ အထက္
တစ္မိုင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နွလံုးေသြးတို႕ စုစည္းရာ ျဖစ္ေသာ အေရွ႕မွ အေနာက္
အေနာက္မွ အေရွ႕  ေကာက္ေကြ႕ျပီး စီးဆင္းလာေသာ နဒီ နွစ္ခု၏ ဆံုစည္းရာ ေနရာလည္းျဖစ္သည္ ။


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
တကယ္တဲ့လား ။ ေသခ်ာသြားျပီတဲ့လား ။ေကာလာဟာလ ေတြပဲ ျဖစ္မွာပါ ။

ေတာျမိဳ႕ေလး တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္ေသာ တန္ဖရဲ ( တန္ဖဲ ) ျမိဳ႕ရဲ႕နံနက္ခင္းေလးက ခါတိုင္းလို ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕မဟုတ္ ။ ဒီေန႕မွာ
ထူးထူးဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနသည္ ။ လူတိုင္းရဲ႕ နႈတ္ဖ်ားမွာလည္း ဒီအေၾကာင္းေလးကိုပဲ တရစပ္ ေျပာေနၾကသည္ ။ ဟိုေနရာ ဒီေနရာမွာ တိုးတုိး တစ္မ်ိဳး ၊ က်ယ္က်ယ္တစ္ဖံု  ။တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း
ရင္ထုမနာသံေတြနွင့္ ။တခ်ိဳ႕ကလည္း ယူၾကံဳးမရဟန္ေတြနွင့္ ။အသံေတြ ဟန္ေတြ ဘယ္လိုပဲ
ထြက္ထြက္  ၾကားရတဲ့ သတင္းက အေသအခ်ာဆိုေတာ့ အားလံုး သက္ျပင္းေလးေတြ ကိုယ္စီပဲ
ခ်ေနေတာ့သည္ ။သတင္းဆိုတာမ်ိဳးကလည္း တုိးတက္လာေသာ နည္းပညာေခတ္ၾကီးထဲတြင္
အိမ္မွာေနရင္း ကမၻာအေၾကာင္း သိေနနိုင္ေအာင္ပင္ တိုးတက္လာျပီ ။ တိုးတက္ထြန္းကား လာျခင္းရဲ႕ တစ္ဖက္မွာ ဆံုးရံႈးပ်က္စီးျခင္းေတြရွိသည့္ သေဘာေတြကိုေတာ့ ယခုသတင္းေလးက သက္ေသအျဖစ္   ျပေနသည္ ။ကၽြန္ေတာ့္ ရင္မွာလည္း တနံု႕နံု႕ ခံစားေနရသည္ ။ ျဖစ္ဆဲပစၥဳပၸန္ကာလမွာ ေနထိုင္ရင္း
မပီျပင္သလို ၾကည္လင္မႈမရွိတဲ့ အနာဂတ္ကို ျမင္ေယာင္သည့္ အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကို
ဓားနွင့္ အခါခါ မႊန္းသလို ခံစားရသည္ ။ပန္းတစ္ပြင့္ ျဖစ္တည္လာဖို႕ ဥယ်ာဥ္မွဴးက ေျမဆြ ေပါင္းသင္ျပီး
ျပဳစုခဲ့သည္ ။ ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ ျဖစ္တည္ျခင္းမွာ ဥယ်ာဥ္မွဴးရဲ႕ ေသြးေတြ ေခၽြးေတြ စေတးခဲ့ရတာမို႕ အဆင္သင့္ ပန္းပန္သူတို႕အေနနွင့္ ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္ကို မပစ္ပယ္သင့္ပါ ။ ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိျမိဳ႕ေလးက
ပန္းဥယ်ာဥ္တစ္ခင္းဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ ျမိဳ႕သူျမိဳဳ႕သားတို႕က ပန္းပ်ိဳးသူ ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ား
ျဖစ္မည္အမွန္ပင္ ။ ဒီဥယ်ာဥ္ၾကီးက ပြင့္လာမယ့္ ပန္းကေလးေတြကို ဆြတ္ခူး ပန္ဆင္ရန္ ၾကံရြယ္ေနသူေတြအဖို႕  သူတို႕ပန္ဆင္မယ့္ ပန္းတစ္ပြင့္ အတြက္ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးေတာ့မည့္ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးကို
တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ ငဲ့ၾကည့္ေစခ်င္သည္ ။ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လို ဥယ်ာဥ္မွဴးေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေတာင္ ရွိေနသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိ ။ ပန္ဆင္ရန္
ရည္ရြယ္ေနသူေတြေတာ့ သိေကာင္းနိုင္သည္ဟု ယူဆမိသည္ ။ဒီပန္း ပြင့္လန္းေစရန္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕
နွလံုးေသြးေတြ ၊ ရာဇ၀င္ အဆက္ဆက္က နွလံုးေသြးေတြနဲ႕ ထံုမႊမ္းသြန္းေလာင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ။
ယခု ဒီပန္းပြင့္ကို ပန္ဆင္ခ်င္သူမ်ားသည္ ပန္းပင္ရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာ ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕
နွလံုးေသြးေတြကို ေသာက္သံုးရန္ ၾကိဳးပမ္း လာျပန္ျပီ ။ မည္မွ် ရင္နာစရာေကာင္းပါသည္နည္း ။
ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းထဲမွာ ဆရာ ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) ရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္က လူးလားေခါက္တုန္႕ ..။

ခ်င္းတြင္းနဲ႕ ဧရာ၀တီ
ေရျပာၾကည္သမွ်  ျမန္မာ့ေသြးေဟ့ ။

တစ္ေတာလံုးေျပာင္ တစ္ေတာင္လံုးလင္း
ျမစ္က်ဥ္းမွာ ေသာင္ေတြေပၚေတာ့
ေနာင္အရွည္မေမွ်ာ္  ျမန္မာေပ်ာက္ေအာင္လို႕
ကုိယ့္ေသြးကို ကိုယ္ျပန္ေသာက္ေနသလား
စိုးေၾကာက္ဖြယ္  အပ်က္သေဘာနဲ႕
ျမစ္ေကာမယ့္ေန႕ .........။။

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 ေမွ်ာ္လင့္စရာ မရွိေတာ့ပါ ။ သို႕ေသာ္ ....ေမွ်ာ္လင့္ေနခ်င္ပါေသးသည္ ။ လူတိုင္း လူတိုင္းရဲ႕ ဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကုိ ပိုက္ျပီး အသက္ဆက္ေနရသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ပုိက္ေနရသလုိ ထို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးေသြး မရပ္သေရြ႕  ေမွ်ာ္လင့္ေနမိမွာ အမွန္ပင္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ နွလံုးေသြးနဲ႕ ရာဇ၀င္အဆက္ဆက္က နွလံုးေသြးေတြကို
ေသာက္သံုးရန္ ၾကိဳးပမ္းမည္ ဟူေသာ သတင္းေလး မမွန္ပါေစနဲ႕လို႕ပဲ  ဆုေတာင္းေမွ်ာ္လင့္မိသည္ ။
ဒီသတင္းကိုသာ တကယ္အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည္ဆိုလွ်င္ အရင္ဆံုး ပ်က္စီးမွာက ကၽြန္ေတာ္တို႕
ပ်ိဳးေထာင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဥယ်ာဥ္ၾကီးပင္ ျဖစ္သည္ ။
ေရနစ္သူက ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကို အားကိုးသကဲ့သို႕ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ဒီဥယ်ာဥ္ၾကီးအတြက္  အေမွာင္ၾကားမွ ခပ္မွိန္မွိန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး ထားေနမိပါေသးသည္  ။


ၾကိဳးစားပါဦးမည္........။

ဆႏၵမြန္ျဖင့္ .......လြမ္းေနာင္...။