မစို႕မပုိ႕ အလင္းေရာင္ၾကားမွာ
အလဲလဲ အျပိဳျပိဳ ေအာ္သံ ေခၚသံေတြနဲ႕
သူ႕ရဲ႕ ည၀တ္ရံုကို ဆြဲခြါတယ္။
စီမ္း..နီ..မဲ...ေမွာင္
အေရာင္စံု အျပံဳးေတြကို ကိုယ္စီတပ္ဆင္းရင္း
အဲ့ဒီမနက္ကို စတင္ခင္းက်င္းခဲ့တယ္။
သူက ..
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာေတြနဲ႕
ေခတ္ကို ခပ္တည္တည္ ခါးေစာင္းတင္ထားတယ္။