“ ၀ုန္း ”
“ မလုပ္ဘူး..မလုပ္နုိင္ဘူး...ငါဘယ္ေတာ့ ဒီလိုလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ”
က်ဳပ္ရဲ႕ ရင္ကို “ ၀ုန္း” ကနဲ လာမွန္တဲ့ အသံနဲ႕အတူ ေနာက္က ကပ္ပါလာတဲ့
အသံေတြကုိပါ ၾကားလိုက္ရတာမို႕ က်ဳပ္ လန္႕ျပီး နိုးသြားတယ္ ။
အဲ.....နိုးတယ္.........။ ဒီစကား တယ္ေတာ့ မမွန္လွဘူး...။ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့
က်ဳပ္က အိပ္မွ မအိပ္တာ ဘယ္လိုလုပ္ နိုးတယ္ ဆိုတာ ရွိမွာလဲ....၊ဒီေတာ့ က်ဳပ္ သတိ၀င္လာတယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့.။
က်ဳပ္ ကမန္းကတန္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့...က်ဳပ္ကို သိပ္ခ်စ္တဲ့သူနွစ္ေယာက္ ..။ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေဒါသေတြ
ထြက္ေနတဲ့ မ်က္နွာနဲ႕ .မ်က္၀န္းမွာလည္း မ်က္ရည္စေတြကို ေတြ႕ေနရတယ္ ၊ က်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့
မ်က္နွာက မႈန္မႈန္မိႈင္းမိႈင္း ။တူညီတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သူတို႕နွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ မ်က္နွာမွာ ေၾကကြဲဆို႕နင့္ေနတဲ့
အရိပ္ေတြ ျဖာထြက္ေနတာပါပဲ.....။
သူတို႕ ဘာကို စိုးရိမ္ေနတာလဲ...၊ ဘာ့အတြက္ေၾကာင့္ ေၾကကြဲ ေနၾကတာလဲ၊
က်ဳပ္သိခ်င္လိုက္တာ.၊ လွမ္းေမးရေအာင္ကလည္း က်ဳပ္ေျပာတဲ့ အသံကုိ သူတို႕က
နားမလည္မွာ စိုးသား..။ ဒါနဲ႕ က်ဳပ္လည္း အသာပဲ သူတို႕နွစ္ေယာက္ကုိ
ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္ ၊ မ်က္နွာ မႈိင္းေနတဲ့လူက ေဒါသထြက္ေနတဲ့ လူကို
ဖက္ျပီး
ဘာေတြေျပာေနလဲ မသိဘူး ….၊ တိုးတိုး .တိုးတိုး နဲ႕ ေျပာေနတယ္…၊ က်ဳပ္ စူးစုိက္ျပီး
နားေထာင္ၾကည့္ေပမယ့္ မၾကားရဘူး.၊ခဏေနေတာ့ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ သူက သူ႕ကိုဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြကို အတင္းတြန္းဖယ္ျပီး ထြက္ေျပးတယ္..၊ပါးစပ္ကလည္း
စကားလံုး တစ္ခုကို မရပ္မနား တရစပ္ ရြတ္သြားတယ္….၊
“ မေပးဘူး ၊ အသက္ေသခ်င္ ေသသြားပါေစ က်ဳပ္ဘယ္ေတာ့မွ မေပးဘူး ”
က်ဳပ္ရဲဲ႕ ျမင္ကြင္းကေန ေပ်ာက္ကြယ္တဲ့ထိ ဒီစကားကို သူ႕နႈတ္ဖ်ားကေန မရပ္ဘူး……၊
မ်က္နွာမႈန္မႈန္နဲ႕လူကေတာ့ စိတ္မေကာင္းတဲ့ပံုစံနဲ႕ ေခါင္းကုိ ဘယ္ညာယမ္းေနတယ္ ၊
ေနာက္ေတာ့ က်ဳပ္ဘက္ကို ၀မ္းနည္းတဲ့ မ်က္နွာနဲ႕ တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး ေလးတြဲ႕စြာပဲ
လာရာလမ္းကုိ ျပန္လွည့္သြားတယ္…
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
တကယ္ေတာ့ ေဒါသနဲ႕ ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ နာမည္က မ်ိဳးေဆြတဲ့. ၊
ေမြးကတည္းက သူ႕အေမနဲ႕ က်ဳပ္ဆီ ခဏခဏလာတယ္ ၊ ေလးငါးနွစ္သား ေရာက္လာေတာ့
သူက က်ဳပ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ေပၚ အေဖာ္ေတြနဲ႕ လာေပ်ာ္ပါးတတ္ေနျပီ..၊ က်ဳပ္ကိုေတာ့
သူေတာ္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ဗ်..၊ သူ က်ဳပ္ဆီ မလာတဲ့ရက္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပဲ ၊
သူလာခ်ိန္ကေတာ့ ညေနခင္း ေနရီရီ အခ်ိန္ေတြပဲ ..၊ သူ လူပ်ိဳေပါက္ျဖစ္စ
အရြယ္ကဆုိ
သူ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို သိပ္ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း က်ဳပ္ကို
ခဏခဏလာေျပာတယ္ ၊ ေနာက္ျပီး အဲ့ဒီေကာင္မေလး ဘယ္ေလာက္လွေၾကာင္း ၊
ခ်ီးမြမ္းခန္းေတြလည္း အျမဲဖြင့္တယ္…၊နားေထာင္သူကေတာ့
က်ဳပ္ေပါ့…။သူ႕အေျပာနဲ႕တင္
က်ဳပ္ အဲ့ဒီေကာင္မေလးကို ေတြ႕ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ..၊အဲ..တစ္ေန႕ေတာ့ က်ဳပ္ဆႏၵ ျပည့္၀တယ္
လို႕႔ပဲ ဆိုရမယ္..၊သူ အဲ့ဒီေကာင္မေလးကုိ ေခၚျပီး က်ဳပ္ဆီလာတယ္ဗ်..၊ေနာက္ က်ဳပ္ကုိ
သက္ေသထားျပီး ခ်စ္သစၥာေတြ ဆိုေနလုိက္ပံုမ်ား က်ဳပ္ျဖင့္ ၾကည့္ရင္းနဲ႕
ၾကည္နူးလုိက္တာဗ်ာ ၊ေနာက္ေလးနွစ္ေလာက္ေနေတာ့ ဒီေကာင္မေလးနဲ႕႔ပဲ
အေၾကာင္းပါသြားရွာတယ္..၊ ေျပာရဦးမယ္….ဟို မ်က္နွာ မႈန္မိႈင္းေနတဲ့
လူကေတာ့ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ အစ္ကိုဗ် ၊ အရင္းေတာ့ ဟုတ္မယ္ မထင္ဘူး..၊
၀မ္းကြဲပဲထင္တယ္..၊
သူက ေကာင္ေလးထက္ အသက္လည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကီးတယ္ ..၊ ေကာင္ေလး ေမြးျပီး ငါးနွစ္
ေလာက္ေနေတာ့ သူက်ဳပ္တို႕ကို ခြဲျပီး ထြက္သြားတယ္ဗ်..၊ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ၾကာပါျပီ..၊
ၾကားထဲ တစ္ေခါက္နွစ္ေခါက္ေတာ့ ျပန္လာေသးသဗ်..၊ ဒီတစ္ေခါက္လာတာကေတာ့
နည္းနည္း ထူးျခားတယ္လို႕ က်ဳပ္ထင္တယ္..၊သူေရာက္လာျပီး မၾကာခင္မွာပဲ ဒီကလူေတြ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္မေကာင္းတဲ့ပံုစံေတြ ၊ ေဒါသထြက္တဲ့ ပံုစံေတြ ခဏခဏျဖစ္တယ္..၊
သူ႕ေၾကာင့္လားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်..၊ သူတို႕ အခ်င္းခ်င္းက သင့္ျမတ္ရွာသား..၊
ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ မသ္ိဘူး ၊ က်ဳပ္ဆီကုိ လာျပီး သူတို႕ေျပာတယ္..၊
“ မင္းကုိ တကယ္ ဆံုးရႈံးရေတာ့မွာလား ၊မင္းကုိ တကယ္ ဆံုးရႈံးရေတာ့မွာလား ” တဲ့…။
ဒီစကားေတြကိုပဲ လူတိုင္းေျပာတယ္..က်ဳပ္ျဖင့္ အံ့ၾသလို႕မဆံုးဘူး .၊ က်ဳပ္က
ဘာမွ မွ မျဖစ္တာ ဘယ္လိုလုပ္ က်ဳပ္ကို ဆံုးရႈံးရမွာလဲ..၊ ဒီလူေတြ
ရူးမ်ားေနတာလား မသိဘူး..၊
က်ဳပ္က ၀ါရင့္ သက္ေတာ္ရွည္ေနျပီ ၊ ဘယ္ေတာ့မွ မေသနိုင္ဘူး..၊ ဒါကို ဒီလုိၾကီး ခဏခဏ
လာေျပာတယ္ ဆိုေတာ့ က်ဳပ္ျဖင့္ ဒီလူေတြ ရူးေနတာ လို႕ပဲ ေတြးလိုက္ေတာ့တာပဲ..။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
“ အားးးးးးးးးးးး”
က်ဳပ္ နာက်င္လြန္းလို႕ အသံကုန္ေအာ္လိုက္မိတယ္..၊ က်ဳပ္ထင္တာေတြ လြဲမွားခဲ့ျပီလား ၊
က်ဳပ္ရဲ႕ အေတြးေတြ တစ္ဖက္စြန္းေရာက္ေနျပီလား..၊ဘယ္ေတာ့မွ မေသနိုင္ဘူးလို႕ ထင္ထား
တဲ့ က်ဳပ္ အခုေတာ့ နာလိုက္တာဗ်ာ..၊ လူေတြ..၊ အားးးးးး……..ဟုတ္တယ္….လူေတြ..၊
အမ်ားၾကီးပဲ…၊ က်ဳပ္ရွိေနတဲ့ ေနရာမွာ လူေတြမ်ားတာ တယ္ေတာ့ မဆန္းလွပါဘူး..၊
ဒါေပမယ့္.. ဒီတစ္ခါ မ်ားတာက ဆန္းတယ္လို႕ က်ဳပ္ခံစားမိတယ္..၊ခါတိုင္းလာသူေတြကေတာ့
က်ဳပ္ကို သက္ေသတည္ျပီး ခ်စ္သစၥာ ျပဳၾကမယ္..၊ က်ဳပ္ရဲ႕ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့
မဟာရႈခင္း အလွတရားေတြကို ခံစားၾကမယ္..၊ ဒီလိုလူေတြက မ်ားတာ..၊
ခုဟာကေတာ့ မဟုတ္ဘူး…..လူေတြ…ေနာက္ျပီး………စက္ၾကီးေတြေရာ ….၊ ေနာက္ျပီး
အခုေရာက္ေနတဲ့ သူေတြက ခါတိုင္းလာေနက် လူေတြ မဟုတ္ဘူး..၊ ခါတိုင္း လာေနက်
လူေတြက…သူတို႕ေလာက္ အ၀တ္အစား မေတာက္ေျပာင္ဘူး..၊ အစေန႕မွာပဲ သူတို႕
က်ုဳပ္ရဲ႕
ရင္ကို အနာတရ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လုိက္ျပီ..၊ဟို….မ်ိဳးေဆြတို႕ဆို သူ႕အေဖ ဘိုးဘြားလက္ထက္
ကတည္းက ဒီနားမွာ ေနလာတာ..၊က်ဳပ္ကို တစ္ခါမွ အနာတရ ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ဖူးဘူး..၊
ခုေတာ့ဗ်ာ…..ဒီလူေတြက စစျခင္း ေဆာက္နဲ႕ထြင္း ေတာ့တာပဲ..၊သူတို႕ ဘာလုပ္ေနတာလဲ..၊
က်ဳပ္ဆီက ဘာလိုခ်င္တာလဲ..၊ က်ဳပ္ေသမွ သူတို႕ ေက်နပ္မွာလား..၊ ဟာ……….
က်ဳပ္ရိပ္မိျပီ…….ဟာဗ်ာ….ဒီလူေတြ ေတာ္ေတာ္ ရက္စက္ပါလား..က်ဳပ္…..က်ဳပ္ရဲ႕..ရုိးတြင္း
ျခင္ဆီေတြကို ပိတ္ဆို႕ ျဖတ္ေတာက္ဖို႕ ၾကံစည္ေနတာပါလား..၊က်ဳပ္ရဲ႕ ေသြးေၾကာေတြကို
ပိတ္ေလွာင္ေနတာပါလား…..၊ မလုပ္နဲ႕………မလုပ္နဲ႕…….“ မလုပ္ပါနဲ႕…..”
ေက်းဇူးျပဳျပီး က်ဳပ္ကို ဒီလို မရက္စက္ပါနဲ႕…က်ဳပ္မေသခ်င္ေသးဘူး..၊ က်ဳပ္ဘ၀ ေန၀င္ခ်ိန္ကုိ
က်ုဳပ္မေရာက္ခ်င္ေသးဘူး..၊ က်ဳပ္ကို ရွင္သန္ခြင့္ျပဳပါ….၊ ေက်းဇူးျပဳျပီး
က်ဳပ္ကို ထာ၀ရ ရွင္သန္ခြင့္ျပဳပါ..၊ ဘာ………အနိစၥ သေဘာ ….ဟုတ္လား……၊ တရားနဲ႕
ေျဖရမယ္ ဟုတ္လား..၊ သြားစမ္းပါဗ်ာ….၊ ပ်က္ခ်ိန္တန္ ပ်က္တဲ့ သေဘာတရားကို
က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားတို႕ထက္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္ျပီးသားပါဗ်..၊ခုဟာက
ပ်က္ခ်ိန္မတန္ပဲနဲ႕
ပ်က္ရေတာ့မွာ ၊ ခံရမွာက က်ဳပ္ဗ်..က်ဳပ္..ခင္ဗ်ားမဟုတ္ဘူး..၊ ခင္ဗ်ားတို႕ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား
ကင္းမဲ့ျပီး ထင္ရာ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕..၊ ဘုရားေဟာစကားက ခင္ဗ်ားတို႕ နႈတ္ဖ်ားမွာ.. လြယ္လြယ္နဲ႕ လိုရာသံုးဖို႕ မဟုတ္ဘူးဗ်…၊…….ဘာ……….
ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ခင္ဗ်ားက ဆက္လုပ္မွာပဲ …ဟုတ္လား..၊..ေကာင္းျပီေလ…
လုပ္ပါ…….ဒါဆိုလည္း ခင္ဗ်ား ဆက္လုပ္ပါ….ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားသိေအာင္ က်ဳပ္တစ္ခုေတာ့
ေျပာလိုက္မယ္….၊ က်ဳပ္ကေတာ့ က်ဳပ္မေသမခ်င္း လူေတြကို ေက်းဇူးျပဳေနမွာ ၊
အလုပ္အေကၽြးျပဳေနဦးမွာပဲ…၊ က်ဳပ္က ေက်ာက္တံုးကို တရားေဟာတဲ့ အစားထဲ
မပါတာမို႕
ဒီထက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ဘာမွ ပိုမေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး…….၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ တပ္မက္မႈေတြ ဘရိတ္
အုပ္နိုင္ပါေစလို႕ပဲ…က်ဳပ္ တိတ္တိတ္ေလး ဆုေတာင္းေနေတာ့မယ္…….၊…
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
“ အလုိ..စုရံုးစုရံုးနဲ႕ ဘာေတြျဖစ္ေနပါလိမ့္ ”
က်ဳပ္ရင္ခြင္အထက္ ခပ္လွမ္းလွမ္း ေကာင္းကင္က ငိုသံေတြ ၾကားေနရတာမို႕
က်ဳပ္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ……လားလား……၊ အ၀တ္အစားေတြ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႕
အဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ႕ဗ်..၊ တူညီတာ တစ္ခုကေတာ့ သူတို႕ အားလံုးရဲ႕ လက္ထဲမွာ ေဘာပင္လိုလို ၊
ကေလာင္တံလုိလုိေလးေတြ ကိုင္ထားေလရဲ႕ ..၊ အဲ………ဟုတ္ေသးဘူး…..ေနာက္ထပ္
တူညီတာ ရွိေသးေလရဲ႕ ……၊ အဲ့ဒါကေတာ့ သူတို႕ အားလံုးရဲ႕ မ်က္နွာေတြက
ျပိဳေတာ့မယ့္
မိုးလိုပဲ ညိဳ႕ေနတယ္..၊ ငိုတယ္…..က်ဳပ္ ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ သူတို႕ေတြ ငုိတယ္ဗ်.၊
“ ဟာ……ေဟ့ …….ေဟ့…….မငုိၾကနဲ႕ေလဗ်ာ….ဘာျဖစ္ၾကတာလဲဗ် ”
က်ဳပ္ေမးေတာ့ သူတို႕ နားလည္ၾကသဗ်.. ၊ တစ္ဦးက က်ဳပ္ကို ေျပာတယ္.. ၊
“ မငုိလို႕ ရမလားဗ် ၊ က်ဳပ္ေရးခဲ့တဲ့ စစ္ကိုင္းေတာင္ သီခ်င္း က်ဳပ္ အခု ျပန္ဆိုၾကည့္တာ
မရေတာ့ဘုူးဗ် ၊ ပုညရွင္ ေစတီအပါး………စစ္ကုိင္းေတာင္ ..စစ္ကိုင္းေတာင္
အထက္နားဆီက အေရွ႕တလႊား ရႈလိုက္ရင္ေလ…..ေနာက္ျပီးေတာ့….ေနာက္ျပီးေတာ့
ဘာလဲဗ်….က်ဳပ္မသိေတာ့ဘူး…၊ စစ္ကိုင္းေတာင္ေပၚကေန က်ဳပ္ၾကည့္ျပီးျပီ.. ၊
ဘာမွမေတြ႕ဘူးဗ်..”
“ ေၾသာ္……လက္စသတ္ေတာ့ ဆရာၾကီး ျမိဳ႕မျငိမ္းနဲ႕ လာေတြ႕ေနတာကိုးဗ်..၊ ဒါနဲ႕
က်န္တဲ့ နွစ္ေယာက္ကေရာ ဘာလို႕ ငိုလဲဗ်..”
က်ဳပ္အေမးဆံုးေတာ့ မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့ တစ္ဦးက ေျပာတယ္..၊
“ က်ဳပ္နာမည္က ထူးအိမ္သင္ ၊သူက ကိုခင္၀မ္း ၊ က်ဳပ္တို႕ လူ႕ဘ၀တုန္းက ဆုိခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားနဲ႕
ပတ္သတ္တဲ့ သီခ်င္း အခု ဘယ္လုိမွကို အစရွာမရလို႕ဗ်..၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သိတဲ့သူ ရွိရင္
က်ဳပ္တို႕ကို လာေျပာစမ္းပါဗ်ာ…က်ဳပ္တို႕ေတာ့ ၀မ္းနည္းလို႕ မဆံုးဘူး..”
အဲ….ခက္ေတာ့ခက္ေနပါျပီ….၊ သံုးဦးသား အၾကိတ္အနည္ကုိ ၀မ္းနည္းခံခက္တဲ့
မ်က္နွာေတြနဲ႕ ငို္ေနတာဗ်..၊ ငုိလို႕ အားရေလာက္ေတာ့မွ မ်က္ရည္ေတြကို
လက္ခံုနဲ႕
သုတ္ပစ္ျပီး ထြက္သြားတယ္.. ၊ အဲ…မသြားခင္ က်ဳပ္ကို တစ္ခု ေျပာခဲ့ေသးတယ္ဗ်..၊
“ က်ဳပ္တို႕ သြားေတာ့မယ္ဗ်ာ.. ဟိုမွာ ကိုတိုက္စုိးနဲ႕ ဗန္းေမာ္က ကိုတင္ေအာင္က သူတို႕
ေရးတဲ့ စာအုပ္ ေခါင္းစဥ္ေမ့ေနလို႕တဲ့ လုိက္ရွာေနတာ ေတြ႕ျပီလား မသိဘူး..၊
သူတို႕ေတြ႕ရင္ေတာ့ က်ဳပ္တို႕ ေမ့ေနတဲ့ သီခ်င္းေတြ သတိရနိုင္ေကာင္းမယ္
ထင္ပါရဲ႕ ၊
ဒါေပမယ့္ ..ေတြ႕မယ္လို႕ေတာ့ မထင္လွပါဘူးဗ်ာ… ” တဲ့..။။
က်ဳပ္ေတာ့ သူတို႕အျဖစ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး ရင္နာလိုက္တာဗ်ာ..၊ ဒါနဲ႕ က်ဳပ္ တိတ္တိတ္ေလးပဲ
ဆုေတာင္းလုိက္တယ္..၊
တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ ေတးေရးဆရာ ၊ အဆိုေတာ္ ၊စာေရးဆရာေတြ
သူတို႕လိုက္ရွာေနတဲ့ အရာ အျမန္ျပန္ေတြ႕ပါေစ ….လို႕..ေလ……..။
သူတို႕ထြက္သြားျပီး မၾကာဘူး၊ လူတစ္ေယာက္ က်ဳပ္ရဲ႕ နဖူးေပၚ လာရပ္တယ္ ၊
က်ဳပ္ရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚက သဲမြမြေတြေပၚမွာ သူက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပံုနဲ႕
ထိုင္ခ်တယ္…၊
ဟာ…….မ်ိဳးေဆြပါလား. .၊ ဒီလူဘယ္လိုလုပ္ ဒီကိုေရာက္ေနပါလိမ့္..၊ဟုတ္တယ္ဗ်..မ်ိဳးေဆြမွ
မ်ိဳးေဆြအစစ္…၊ ဒီလူ ဘယ္လိုလုပ္ ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ မသိဘူး..၊အက်ၤ ီေတြကလည္း စုတ္ျပတ္ေနတာပဲ….ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ယူရတယ္…။
ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ခါကေတာ့ က်ဳပ္တို႕ေတြ႕တာ ခါတုိင္းေနရာမွာ
မဟုတ္ဘူးဗ်..၊ ခါးမွာ သံခၽြန္က ထုတ္ခ်င္းေဖာက္ စုိက္၀င္ခံေနရတဲ့ ေျမြတစ္ေကာင္ဟာ
အျမီးနဲ႕ ေခါင္းကေတာ့ လႈပ္ေနနိုင္ေသးသလိုပဲ. ဟုိေနရာမွာ က်ဳပ္ရဲ႕
ေသြးေတြကို ပိတ္ေလွာင္ျပီး က်ဳပ္ရဲ႕ ျခင္ဆီေတြကို ျဖတ္ေတာက္လို႕
နာက်င္ရေပမယ့္ ဒီေနရာမွာေတာ့
က်ဳပ္ ဘာမွ မျဖစ္ေသးဘူးဗ်..၊ ဘယ္ေနရာလဲဟုတ္လား…၊ စစ္ကိုင္းေတာင္
နားေလးမွာေလဗ်ာ.. ၊ အဲ့…ဒီလူက တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြေျပာတယ္ဗ်….၊ က်ဳပ္
နားစုိက္ေထာင္ၾကည့္တယ္…..သူေျပာတယ္…….ေျပာေနတယ္……..၊
“ ဆရာျငိမ္းတို႕ ၊ ဆရာတိုက္စုိးတို႕ ဆရာဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္တို႕ေရာ ၊
ကိုထူးအိမ္သင္တို႕ေရာဗ်ာ ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႕ကို ခင္ဗ်ားတို႕လိုပဲ
ခ်စ္ပါတယ္..၊
ဒါေပမယ့္ သူ႕စ်ာပနာကိုေတာ့ မၾကည့္ခ်င္လည္း က်ဳပ္ရင္နာနာနဲ႕ ၾကည့္ေနရေတာ့မွာပဲဲ၊
သို႕ေသာ္..ခင္ဗ်ားတို႕ မပူပါနဲ႕ က်ဳပ္..အခု သူ႕ကုိ ဒုတိယအၾကိမ္
ေမြးဖြားဖို႕ ၾကိဳးစားေနပါတယ္…၊ က်ဳပ္အခု စစ္ကိုင္းမွာ ရွိတဲ့
ေရေျမာင္းေတြကိုေလ ..တစ္ခုနဲ႕ တစ္ခု
သြယ္ေပးတယ္…ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီကေရေတြကို ..ခ်င္းတြင္းျမစ္ဆီေရာက္ေအာင္ ပို႕ေပးတယ္..၊
ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေျမာင္းနဲ႕ ခ်င္းတြင္းေပါ့..၊ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႕
အမွ်.. ဒီေျမာင္းေတြက ေမခ မလိခ လို ျမစ္နွစ္ျမႊာ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႕
က်ဳပ္ယံုၾကည္တယ္…၊
အဲ့ဒါဆိုရင္..သူတို႕ရဲ႕ ဆံုဆည္းရာျဖစ္တဲ့ ခ်င္းတြင္းျမစ္က
က်ဳပ္ေမြးဖြားလုိက္တဲ့ “ ဒုတိယ ဧရာ၀တီ ” ျဖစ္ျပီေပါ့ဗ်ာ..၊ဒီလိုျဖစ္ရင္
က်ဳပ္တို႕ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေတြလည္း ျမစ္ဆံုမွာ ေနရျပီေပါ့..
အဲ……လုိအပ္ရင္….ကမၻာၾကီးကိုပါ..လွ်ပ္စစ္မီးေပးလို႕ ရနုိင္ေသးတယ္…”
တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြေျပာျပီး မ်ိဳးေဆြက က်ဳပ္ဆီကုိ လွည့္ၾကည့္တယ္…ျပီးေတာ့
က်ဳပ္ကို ေျပာတယ္…။
သူတို႕ မင္းကို အျပီးတိုင္ သျဂၤ ိဳလ္ေတာ့မယ္ .............ေနာက္ဆိုရင္
မင္းကို ျမင္ခ်င္ပါတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ငါတို႕ ျမင္ေတြ႕ဖို႕
မျဖစ္နုိင္ေတာ့ဘူး….မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူးကြာ…” တဲ့…။
အဲ…..ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒီလူ ခံစားခ်က္ေတာ္ေတာ္ျပင္းတယ္ထင္ပါ့…၊ မ်က္ရည္ေတြေတာင္
က်လာတယ္ဗ်..၊ က်ဳပ္လည္း သူ႕စကား နားေထာင္ျပီး သူတို႕အတြက္ေရာ..
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အတြက္ေရာ…၀မ္းနည္းျပီး မ်က္ရည္
က်မိပါေရာ့လား…….ဟုတ္တယ္..ငို္ေနတယ္…….က်ဳပ္ငုိေနတယ္……။မ်ိဳးေဆြကေတာ့
က်ဳပ္ရဲ႕ ေက်ာျပင္ေပၚကေန ဟိုးးးးးးးးးးအေ၀းကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ျပီး
တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ ျပန္သြားတယ္…၊ က်ဳပ္မွာသာ အေတြးေတြနဲ႕
…က်န္ေနရစ္တယ္…….ေနာက္ေတာ့..က်ဳပ္လည္း သူ႕ကုိ အားက်ျပီး ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္
ေကာက္ရြတ္လိုက္တယ္…..၊
“ ပ်က္ကြက္မေဖာက္ သက္တစ္ေလွ်ာက္လံုး..
အေကာင္းဆံုး၏ ၊ နိဂံုးတြယ္ရစ္
အရံႈးျဖစ္ခဲ့….၊ အျပစ္မဲ့ဘ၀ .၊
မခ်စ္ခဲ့ၾကေတာ့ ရံႈးျပီေလ…….”………
ၾကိဳးစားပါဦးမည္......ဆႏၵမြန္ျဖင့္.....။
လြမ္းေနာင္
No comments:
Post a Comment
ကြန္မန္႕တစ္ခုဟာ စာေရးသူအတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ပါ။ အျမင္ကို ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္း ေျပာသြားေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။