ဥမၼတကရဲ႕ ပံုျပင္အို

ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ားက သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္း စိတ္၀င္စားတယ္ဆိုလို႕သာ ေျပာျပရမွာ ၊ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က  “ျမႏွင္းဆီ ” ဆိုတဲ့ သူနဲ႕ပတ္သက္တာေတြကို ေမ့ထားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီဗ် ၊ တျခားလူေတြဆို ကၽြန္ေတာ္က ေျပာျပရိုးလားဗ် ၊ ခင္ဗ်ားကုိသာ ခင္မင္ရင္းစြဲ ရွိလို႕ ေျပာျပတာ ။ မွတ္မွတ္ရရ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ စသိတာက ခုလို ေႏြလၾကီးဗ် ။ ရြက္၀ါေလးေတြ ေၾကြေနတာ ၊ ဥၾသငွက္ေတြရဲ႕ နာေပ်ာ္ဖြယ္ လြမ္းေတးေတြနဲ႕ဆိုေတာ့  ခံစားတတ္ရင္ ေႏြရာသီဆိုတာကလည္း လြမ္းေမာ တပ္မက္ဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ ရာသီတစ္ခုပဲေလ ။  ေမ့ထားတာ ၾကာျပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ စသိစဥ္တုန္းက သူ႕နာမည္ေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ ျဖစ္ေနျပီ.....။ ဟာ......မဟုတ္ဘူး.. ၊ ခင္ဗ်ား ထင္သလို အင္မ္နီးရွား (amnesia ) မဟုတ္ဘူးဗ် ။ က်ဳပ္က သူနဲ႕ပတ္သက္တာေတြကို တမင္ေမ့ထားတာ ဘာေရာဂါမွ မဟုတ္ဘူး ။ ထားပါေတာ့ဗ်ာ..။ အဲ.......ေနဦးဗ် ၊ ထားပါေတာ့ ဆိုမွ သတိရတယ္ ။ သူ႕နာမည္က “ ထား ” ဗ် ။

အနာဂတ္ေကာင္းကင္( ၁၃ ) လျပည့္ အမွတ္တရ ေလးခ်ိဳး

ရင္မွာ  ၾကင္နာ ရႊင္ျဖာမေနာအလွရယ္နဲ႕

ရႊင္စြာ ၀င္လာသူ အစဥ္သာသေဘာက်ေစဖို႕

မဂၤလာပါ ၾကင္နာစြာ အလကၤာ အေခ်ာအလွေတြနဲ႕

အေျပာက်စရာကြယ့္ ၾကည္ေပ်ာင္းအစဥ္

( အလုိကြယ္ )

မေနာ လွပါတဲက ဒီေကာင္းကင္ ။

♥♥♥♥♥♥♥♥

 အမတ နန္းစဥ္ မေသြတတ္ေစဖို႕

ပရဟိတ  ပန္းအသြင္ အလွဴေရစက္ကယ္က

အပူေတြခက္ျဖာ အရိပ္မဲ့ရွာတဲ့ဘ၀ေလးေတြ အတြက္

အပူေတြ သက္သာ စိတ္ရဲ႕အဟာရေကၽြးေစလွ်က္ပါပဲ

(အလိုကြယ္ )

ထာ၀ရ ေအးစရာ အရိပ္ေကာင္းလိုပ

ပကာသန ေ၀းကြာ မိတ္အေပါင္းရယ္နဲ႕

စိတ္ေကာင္းယွဥ္  ဒီခရီးတစ္ေလွ်ာက္မွာလ

နိမိတ္ေကာင္းအစဥ္ ၾကည္ျပီဲးေတာက္လွ်က္ပါပဲ

စည္ထီးေဆာက္ကာ အလွယဥ္ေစဖို႕

မဟာ့ပလႅင္ နန္းအထက္ဆီ ေပ်ာ္စရာေတြနဲ႕

ဘဂ၀ါ့ အရွင္ မွန္းလွ်က္သာ ေဖာ္သဟာေတြက

ေက်ာ္မဟာ ကံအထ စန္းအတတ္ေပသို႕

ပန္းရဲ႕ အသြင္ပမာ အရိပ္စကားေတြက

လန္းလွ်က္ ရႊင္စြာ နိတ္မိတ္အလားေပသို႕

စိတ္ထား ခ်ိဳလြင္ ။

♥♥♥♥♥♥♥♥

သခၤ ါရ ေလာကဓံေပမို႕

၀င္လာသမွ် “ ေကာဓံ ” ေတြကိုလည္း

အေျပာမွန္ အေနတည္စြာျဖင့္

သေဘာအၾကံ  ေသြမဖီပါပဲ

တျပည္ဆီ ျခားေန  နွမ ေမာင္ေတြက

ေရႊျပည္အားေလ အလွေဆာင္ပါလို႕

ဘ၀တန္ေဆာင္ အလင္းမ်ားေအာင္ပ

အသင္းသားေတြ ေပါင္းစုဖြဲ႕ကာေပါ့

ခင္းတံတား အလွဴ ေကာင္းမႈျပဳမယ္ရယ္လို႕

ေမာင္းထုဖို႕ စိတ္ေစာ

( အိုကြယ္ )

ေသာင္းဇမၺဴ႕ အေၾကာင္းျပဳ

ေကာင္းမႈရယ္တဲ့ စိတ္မေနာ ။

♥♥♥♥♥♥♥♥

 ေႏြရက္လ

ေတရသ လေျမာက္မွ အစျဖာလို႕

အလွသာ မမုန္းတမ္းအျပိဳင္အဆိုင္ကင္းကာေပါ့

ဘ၀မွာ  အ ျပံဳးပန္းေတြလိႈင္လိႈင္ပြင့္ေစေၾကာင္းရယ္နဲ႕

ျမိဳင္ ဂနုိင္ တစ္ခြင့္အလယ္ အလွပန္းလိုပ

ခုိင္ခိုင္၀င့္ထည္ ထာ၀ရမႏြမ္းေစပဲ

ပန္းေမြးသီ စမ္းကေလးၾကည္ေအးသလိုပ

စခန္းေ၀းျပီ လြမ္းေတးသီငွက္ေတြကိုလည္း

အေ၀းျပည္ ျပန္ရက္နီးပါေစလို႕

အေတြးမပီ ဟန္ခ်က္မတင္းနိုင္သူမွာေတာ့

အတင္းပင္ တေၾကာ္ေၾကာ္ အေဆြးသီခ်င္းရယ္နဲ႕

အသင္း၀င္ အေဖာ္ ေမွ်ာ္ ေငးရင္းသာပဲ

 ေ၀းရင္း ေတးညဥ္းကာ အတိတ္သေဘာ

( အိုကြယ္....ကၽြန္ုပ္မွာေတာ့ )

ေတြးရင္းသာ  စိတ္ေမာ ။

♥♥♥♥♥♥♥♥

ဆတိုင္မြတ္ ဦးကူးရဲ႕ သံုးထပ္သံေတြကို အားက်ျပီး မူလက ေလးခ်ိဳးၾကီး အျဖစ္ရည္ရြယ္ေသာ္လည္း ဥာဏ္မကြန္႕နုိင္ေတာ့သျဖင့္ ေလးခ်ိဳးလတ္ အျဖစ္သာ အဆံုးသတ္လိုက္ရပါသည္ ။

ၾကိဳးစားပါဦးမည္ ။။ ဆႏၵမြန္ျဖင့္..... လြမ္းေနာင္ ။။။။။။။။။။။

www.lwannaung.co.cc

လြမ္းမိပါေသးေတာ့

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ရတနသုတ္ေတာ္တြင္ “ ဂိမွာနမာေသ ပထမသၼိ ံ ဂိေမွ ၊ တထူပမံ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ  ” ဟူ၍  ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးစီးပြါးကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ နိဗၺာန္ကုိ ေႏြေလးလတို႕၏ အစ  လွပေသာ တေပါင္းလတြင္ ပြင့္ေသာအဖ်ားရွိသည့္ ေတာအုပ္ကဲ့သုိ႕ အသေရရွိေသာ ဟူ၍  ခိုင္းနိႈင္းေတာ္မူခဲ့သည္ ။





သာသည့္တေပါင္းလ မိန္ရာသီ ။ စာဆိုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ေႏြတေပါင္းရဲ႕ အလွကို အထူးထူး ဖြဲ႕ဆိုၾကသည္ ။ ပင္အိုရဲ႕ ရြက္၀ါေၾကြပံုကိုပင္ “ ေလခေျမသက္ စ်ာန္၀ိတတ္သို႕ ” ဟု စပ္ဆိုသည္ ။ ဥၾသငွက္ကေလးေတြ တြန္သံက်ဴးတာကိုလည္း ဖြဲ႕ဆိုသည္ ။  ဒီလို ေႏြကို ေရာက္ျပီဆိုလွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ငယ္စဥ္က ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ေတြကို အမွတ္ရေနမိသည္ ။

ရင္ခြင္ဦးက ေစာင့္လို႕ၾကိဳေနမယ္

ဘ၀မွာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းဆိုတာ ရွိပါေစ မမေမ ။ အဲ့ဒီလိုပဲ ကြန္းေထာက္နားခိုရာ သံသရာဘံုတေကြ႕မွာ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ျခင္းဆိုတာလည္း ရွိပါေစ မမေမ ။စြန္႕ခြါထြက္သြားေသာ သူတစ္ေယာက္အား တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရျခင္းသည္ အဓိပၸါယ္ မရွိေသာ လုပ္ရပ္လို႕ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုပင္ ဆိုၾကစမ္းပါေစ ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခ်စ္တဲ့ မမေမကို  ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ခႏၶာျမဲသေရြ႕  တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမွာပါ ။ အခုဆိုရင္ ေႏြကိုေတာင္ ေရာက္လာျပီ မမေမ ။ တစ္ခ်ိန္က မမေမ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေႏြဦးေလ ။  ေဟာဟုိ ေႏြကဗၺလာ ေလဟာနယ္ထဲမွာ ရြက္၀ါေတြကေတာ့ ေ၀႕ေ၀႕၀ဲ၀ဲ နဲ႕ ရြက္ေၾကြပြဲကို ႏႊဲေနၾကျပီ မမေမ ။ ခ်စ္တဲ့ မမေမရဲ႕ ရင္ထဲမွာလည္း ရြက္၀ါကိုေျခြျပီး ရြက္သစ္ကို ေ၀ေစတဲ့ ပင္အိုလို  ေနွာင္းျမည့္သြားေလတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ အားလံုးကို  ကန္႕လန္ကာ ခ်ျပီး စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႕ ေမာင့္ရင္ခြင္ကို ျပန္လာမယ္ ဆိုလွ်င္ျဖင့္................။

ရိုက္ခတ္လာေသာ အေတြးစမ်ား

ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေနွာင္းေနွာင္းနဲ႕ သြားလာေနတဲ့ မိန္းမလ်ာတို႕ ၊ နတ္ကေတာ္တို႕ကုိျမင္တိုင္း က်ဳပ္ကေတာ့ တစ္ခ်ိန္က ေနစိုးကုိ သတိရမိပါရဲ႕ ။ အဲ့ဒီလိုပဲ ေနစုိးအစ္ကို က်ဳပ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းၾကီး ဘမိုးကိုလည္း မေမ့ခဲ႕ပါဘူး ။ျဖစ္ပံုက ဒီလို ။


          ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥





ရြာထဲမွာ ဘမိုးေဟ့ ဆုိလုိက္တာနဲ႕ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ ပြဲျပီးမီးေသပဲ.။ သူၾကီးနဲ႕ ရြာဦးဆရာေတာ္က လြဲရင္ ဘမုိးေၾကာက္တာ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး ၊ လူမိုက္လားဆိုေတာ့လည္း မုိက္ေတာ့ မိုက္တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ အလကားေနရင္း သူမ်ားကို ျပႆနာ လုိက္ရွာတတ္တဲ့ အစားထဲလည္း မပါဘူး ၊ သူေကာင္းေနခ်ိန္ေတာ့ ေခါင္းေပၚတတ္နင္းသြားသြား ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳး ၊အဲ...မမူးရင္ေပါ့ေလ ။ မူးလာရင္ေတာ့ ဟဲဟဲ ..သိတယ္မို႕လား .၊ ဘမိုးေလ.. ။